boek-100-jaar-Heutink

Toen hij in 1960 na vier jaar in de zaak te hebben gewerkt vennoot werd, belde hij zijn dienstmaat Jan Roelofs, want die kende en vertrouwde hij. Roelofs zou meer dan 40 jaar voor Heutink werken. Een mooi verhaal is dat Bertus een keer kennismaakte met iemand bij concurrent Samsom, hij had een hoge dunk van die kerel, vooral op het gebied van het educatieve boek en bovendien sprak de man Twents. Dat was Hans Brand en die heeft hij er meteen van overtuigd dat hij bij Heutink moest komen. Dat was in 1972 en het pakte prima uit. Brand was bijna 40 jaar bij Heutink in dienst en werd zelfs adjunct-directeur. Het credo bleef onveranderd dat je beter en goedkoper moest zijn dan de concurrentie; je moest al die concurrenten kennen om ze af te kunnen troeven en goede mensen moest je inlijven. Zo is ook Jan de Jonge in 1992 binnen gekomen. Een ex-onderwijzer die op een onderwijsbureau werkte. Bertus onderhandelde met hem over levering aan scholen en besloot De Jonge een voorstel te doen. Binnen een dag was De Jonge in dienst van Heutink. De Jonge luidde een nieuwe fase in door totaaloplossingen te ontwikkelen op het gebied van informatie- en communicatietechnologie. Hij werd commercieel directeur en zit er nog. Het zegt genoeg dat velen Heutink trouw bleven. Dat moet met werksfeer te maken hebben. Je hoorde bij de club. Niks personeelslid, medewerker was je, adviseur zelfs, je dééd ertoe en was belangrijk. De nieuwjaarsbijeenkomsten van het bedrijf zijn legendarisch.Drank genoeg, karbonades en gehaktballen bij de vleet. En altijd uitgebreid aandacht voor jubilarissen. Een ondernemingsraad was niet belangrijk, de medewerkersvereniging en het blad Heutemeteut wel. Er werd van alles georganiseerd in de loop van honderd jaar. Er zijn namen genoemd, maar echt iedereen die bij Heutink werkte en werkt is lid van een soort familie. Ieder draagt het zijne of het hare bij en wordt gezien als steunpilaar.

9