Inspiratiemagazine STEAM - Heutink Voortgezet

Serious gaming

van heel veel vrijheid, terwijl ze je stiekem richting een doel sturen’, zegt Van der Spek. Het probleem is dat mensen op die manier dingen verkeerd kunnen aanleren. Ze doen bijvoorbeeld iets niet goed, maar komen per ongeluk toch verder in het spel. Dan is er niemand die ze vertelt wat ze verkeerd hebben gedaan. Nog een nadeel: leren met behulp van games is een langzaam proces. Als je een boek leest ben je veel sneller klaar. Al is dat volgens Van der Spek niet zo’n groot probleem. ‘Als je een leuk spel speelt, vliegt de tijd voorbij. Zonder dat je het merkt zit je zo een paar uur achter elkaar te gamen. Een boek met droge stof leg je na tien minuten alweer weg.’

Plezier is een middel, leren het doel!

gamen voor het echie

COMPUTERSPELLEN ZIJN VEEL MEER DAN

ALLEEN EEN MANIER OM DE TIJD TE VERDRIJVEN

Second Life woordenboek

Erik van der Spek, game-onderzoeker aan de Universiteit Utrecht: ‘Serious games zijn computerspellen waarvan het doel iets anders is dan alleen maar plezier hebben.’ Inderdaad, dat is een hele brede omschrijving. Maar het doel van een serious game kan ook echt van alles zijn. In de meeste gevallen moet een serious game je iets leren. Op de basisschool leer je topografie echt al lang niet meer alleen uit een boek. Er zijn games die je uitdagen om zo veel mogelijk plaatsen te herkennen in zo min mogelijk tijd. De hoogste scores komen in een hall of fame. Dat games als leermid- del worden ingezet is logisch, want ook spellen die je voor de lol speelt zijn leerzaam. Of je nu een vijand moet verslaan, een stad moet bouwen of zo snel mogelijk rondjes moet rijden: zonder te leren hoe een spel werkt, kom je niet ver. Gamedesigners hebben in de afgelopen veertig jaar een heel specifieke leermethode ontwikkeld, die je in bijna elk spel terugziet. ‘Level 1 in een computerspel begint meestal makkelijk’, zegt Van der Spek. ‘De eerste vijand in Super Mario Bros kan bijvoorbeeld alleen naar links en rechts lopen. En geleidelijk aan wordt het spel steeds moeilijker.’ De vol- gende vijand is net iets lastiger te verslaan. Die kan vrijer bewegen, of krijgt iets waarmee hij je kan aanvallen. Om verder te komen in een spel moet je voor elk obstakel iets bijleren. Bij normale computerspellen is het leren geen doel op zich. Het gaat erom dat je lol hebt. Maar bij serious games is het andersom: plezier is een middel, leren het doel. JE LEERT STIEKEM Conclusie: serious games zijn fantastisch. Je kunt er veel mee, maar serious games hebben ook beperkingen. Want het is het doel van het spel om iemand iets te leren. En de meeste mensen haken af zodra een spel te veel op huiswerk gaat lijken. Ze verwachten dat ze vermaakt worden, niet dat het spel ze een rits saaie opdrachten of feiten voorschotelt. Het leer- zame deel moet dus verborgen blijven. ‘De beste games geven je de illusie

82

83

EEN KORTE CURSUS SECOND LIFE-TAAL AVATAR ‘poppetje’ waarmee je je voortbeweegt in Second Life. IN-WORLD in Second Life, als in: ‘Dan zie ik je in-world’. SL Second Life. RL Real Life, het echte leven. LINDEN-DOLLARS munteenheid in Second Life. NEWBIE/NOOB een nieuwe avatar. Nog erg on- ervaren in Second Life. TELEPORTEN het

verplaatsen van je avatar van de ene locatie naar de andere. RESIDENT bewoner van Second Life.

HOE REËEL IS VIRTUEEL? Vooruitgang hebben we niet te danken aan behou- dende mensen. Met de komst van de telefoon zouden mensen geïsoleerd raken, zo klonk het. Niemand zou de deur meer uitkomen als we met elkaar gingen praten over een lijn. Het viel allemaal reuze mee. Virtuele werelden ondergaan hetzelfde lot als alles wat nieuw is. Maar zou het ook kunnen dat virtuele werelden over tien jaar volkomen normaal zijn, zoals ook al die andere ‘enge’ dingen gewoon zijn geworden?